ในชั่วระยะ ๑๐ ปีเศษ ก่อนการเปลี่ยนแปลงการปกครองปี ๑๙๑๑ นั้น ผู้คนแข่งขันกันเพื่อจะชิงอำนาจการปกครองในประเทศจีน ทีสำคัญอาจแบ่งได้เป็น ๓ พวก คือ กลุ่มก่อการปฏิวัตินำโดย ซุนยัดเซ็น กลุ่มสนับสนุนการปฏิรูปนำโดย เหลียงฉี่เชา และคังอิ่วหวุย และกลุ่มฉวยโอกาสนำโดย หยวนซื่อไข่ กลุ่มแรกประกาศตนเป็นศัตรูต่อราชวงศ์แมนจูอย่างเปิดเผย กลุ่มที่ ๒ ต้องการแต่เพียงลดฐานะของพระมหากษัตริย์ให้อยู่ใต้รัฐธรรมนูญ ส่วนกลุ่มสุดท้ายนั้นมีความคิดเห็นในด้านการเมืองไปในทางใดไม่ปรากฏชัด ความล้มเหลว ในการปฏิรูปปี ๑๘๙๘ อันเป็นผลให้เหลียงฉี่เชาและคังอิ่วหวุย ต้องหนีเอาตัวรอดไปตั้งหลักแหล่งในประเทศญี่ปุ่น ความหายนะอันเกิดจากกบฏมวยปี ๑๙๐๐ การบีบคั้นของจักรวรรดินิยมตะวันตกและญี่ปุ่นการใช้ดินแดนแมนจูเรียเป็นแหล่งขยายอิทธิพลของรุสเซียและญี่ปุ่น เหตุการณ์เหล่านี้ทำให้น้ำหนักตาเต็งหันเหมาทางกลุ่มก่อการปฏิวัติมากขึ้นตามลำดับ ประจวบกับในวันที่ ๑๔ และ ๑๕ พฤศจิกายน ๑๙๐๘ พระราชชนนีฉือซีและจักรพรรดิกวางซวี่ได้สิ้นชีพไปอย่างลึกลับนั้น ทำให้เหตุการณ์สับสนยิ่งขึ้น
กลุ่มเหลียงคังและกลุ่มหยวนไร้ที่พักพิง ความจงรักภักดีส่วนตัวของเหลียงและคังที่มีต่อจักรพรรดิกวางซวี ผู้อุปถัมภ์การปฏิรูปปี ๑๘๙๘ ของตนนั้น คงจะมีส่วนย้อมจิตใจของเขาในเรื่องความคิดเห็นในทางการเมืองอยู่ไม่น้อย ลาภยศของหยวนได้สูญเสียไปพร้อมกับการตายของพระราชชนนีฉือซี เพราะพระองค์เจ้าชุนเป็นผู้สำเร็จราชการแทนจักรพรรดิชวนกุ่งผู้มีพระชนมายุเพียง ๒ ชันษา นั้น ชุบเลี้ยง แต่พวกแมนจู ดังนั้นในขณะทำการปฏิวัติปี ๑๙๑๑ นั้น พวกก่อการปฏิวัติจึงมิได้ประสบกับการต้านทานอย่างแข็งขันจากฝ่ายรัฐบาลแต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น